Een achtertuin in de schaduw en toch een Makkelijke Moestuin willen? Dan maak je gewoon een eetbare voortuin.
Hans Houkes deed dat al jaren geleden.
De heetste dag van 2013
Op de heetste dag van het jaar ging ik samen met Robbin op bezoek bij hem langs. We maakten er wat filmpjes en foto’s en mochten er zelfs eten.
De groentes kwamen (uiteraard!) uit de voortuin.
Hans was dat voorjaar met zijn voortuin in Makkelijke Moestuin-stijl begonnen en was er zó enthousiast over dat hij er een leuke blog over maakte: De Eetbare Voortuin.
Als echte blogger en Makkelijke Moestuinfan schreef hij op de avond na mijn bezoek meteen een post:
De Makkelijke Moestuin
vrijdag 2 augustus 2013
Vandaag had ik hoog bezoek. Jelle van www.makkelijkemoestuin.nl kwam hoogstpersoonlijk met zijn cameramaat op bezoek uit Groningen om een filmpje te maken van mijn eetbare voortuin. Ze waren al 4 andere adressen in Nederland af geweest en hadden bovendien de heetste dag van het jaar uitgekozen voor hun groene kruistocht, dus toen ze eenmaal aankwamen waren ze gaar als plantaardige boter.
Gaar of niet, ik vond het erg bijzonder dat zo'n jonge knul in de leeftijd van mijn oudste zoon al zoveel teweeg heeft weten te brengen bij groenminnend Nederland. Ik heb zelf door zijn ontwapenende schrijfstijl in zijn boek mijn eigen change of mind door kunnen maken en was bovendien nooit aan het bloggen geslagen als ik niet zo verknocht was geraakt aan de stijl van tuinieren die hij in zijn boek promoot.
We hebben een filmpje gemaakt, een biertje gedronken en groenten geplukt uit de voortuin die we uiteindelijk met veel smaak verorberd hebben. En al is luiheid zijn handelsmerk dat hij door zijn hele boek heen promoot, toch heb ik hem daar geen moment op kunnen betrappen. "Ik wil gewoon dat iedereen een eigen Makkelijke Moestuin heeft" is zijn motto.
Ik kon aan hem merken dat hij tijdens zijn tocht door het land vandaag zichtbaar aan was gedaan door de passie waarmee zijn makkelijke moestuiniers aan de gang waren gegaan met zijn concept. Ieder met eigen en ver uiteenlopende beweegredenen. De een wil bewijzen dat ze wél groene vingers heeft, ondanks alle dooie planten op de vensterbank. De ander wil zijn kinderen dichter bij de natuur op laten groeien en een derde probeert gewoonweg te besparen op de maandelijkse kosten.
Wat mijn beweegredenen waren? Ik kwam er pas kort geleden achter. Het bleek niet alleen het lekkere en gezonder eten. Het was ook niet de besparing op de boodschappen en eigenlijk is de aanvulling op de opvoeding van mijn eigen kleine Jelle maar een plezierige bijkomstigheid. Nee, in mijn moestuin kom ik tot rust, zit ik met mijn vingers in de aarde en vertraagt mijn jachtige gevoel waarmee ik vaak van mijn werk terugkom naar het tempo waarin mijn plantjes rustig groeien.
Het ontspant me, geeft me een te behapstukken verantwoordelijkheid over een stukje leven en laat me soms zelfs een klein beetje god spelen. Iedere kleine overwinning in de vorm van smakelijke groentes die elke dag op mijn bord liggen sterkt mijn zelfvertrouwen en geeft een verrassend lekker stukje meerwaarde aan het dagelijkse bestaan.
Mijn tuin is een stukje basis geworden van mijn leven en zorgt dat ik met beide voeten op de grond blijf staan. Veel ingewikkelde vraagstukken weet ik tot de kern terug te brengen door ze te bekijken vanuit de eenvoud van het tuinieren en ik merk dat, nu ik weet dat je planten niet uit de grond kunt kijken, hoe graag ik het ook zou willen, het loslaten dat daarop volgt ook geldt voor de meeste andere zaken in het leven.
Als deze jongen zou staan voor de jeugd van Nederland, ondanks zijn zelfgepromote luiheid, dan heb ik goede hoop voor dit land. Als de combinatie van creativiteit, gemakzuchtigheid en slim omgaan met energie de basis zou kunnen zijn van hoe de komende generatie om zal gaan met de wereld om ons heen, dan komt het op een heel verrassende manier toch nog allemaal goed. Een betere wereld, niet omdat het moet, verantwoord is, zo hoort of opgelegd is. Nee, gewoon omdat het leuk is, gemakkelijk, handig en gewoon omdat het kan.
De groene bevlieging van zijn moeder is op hem overgewaaid en is door zijn bijzondere benadering van tuinieren als een hype over het land gaan waaien. Het gaat niet om groentes. Het gaat niet om tuinieren of gezonder leven.
En het gaat al helemaal niet om het besparen van geld. Dit zijn slechts maar tijdelijke argumenten om mensen de stap te laten zetten om bewuster te gaan leven, hier en nu, terug naar de basis en loslaten...
Eigenlijk zou de Makkelijke Moestuin "het gemakkelijke leven" moeten heten. Zou de site je moeten vertellen hoe je op een gemakkelijke manier de juiste zaadjes in je eigen hoofd plant, deze zonder veel moeite kan laten groeien en je ideeën kan oogsten als de tijd er rijp voor is. Maar dat wordt weer veel te ingewikkeld. Dat komt uiteindelijk vanzelf wel als je met een Makkelijke Moestuin begint.
Jelle ( mijn zoon) en ik hebben Jelle en zijn maat net uitgezwaaid. Mijn Jelle was erg onder de indruk van zomaar een naamgenoot in huis. Grote Jelle was erg onder de indruk van wat zijn impulsieve gedrevenheid teweeg heeft gebracht bij steeds meer mensen. En ik was onder de indruk dat iemand die mijn leven zo onbewust heeft veranderd zo onder de indruk kon zijn van de vruchten die daaruit voortkwamen.
Het was een warme dag, in meerdere opzichten...
Hans
Leuk hè? Dat bezoek was echt top - ondanks de hitte. Op mijn beurt leerde ik weer veel van Hans.
Hans heeft ongeveer een jaar lang zijn blog 'de Eetbare Voortuin' bijgehouden. Er staan een aantal leuke posts op.
PS:
Wil je dit soort blogs in je mailbox ontvangen? Geef je dan op voor de MM-mails. Dat kost jou een minuutje van je tijd, en ik hou je het hele seizoen op de hoogte :-)